SOBOTNIE WYZWANIE I PONIEDZIAŁKOWY WIECZÓR

I tak to się zrobiło, że w naszej ekipie przyjaciół, znajomych, rodziny, dalekich i bliskich znanych mi lub nie zostałam fotoreporterem.

Wszelkie wyjazdy, wycieczki, wypady upamiętniam namiętnie ciesząc się sporadycznie gdy i ja na zdjęciu się pojawię :-)

Do rzeczy jednak.

Talenta moje, tudzież może aparat i obiektyw docenione zostały i poproszono mnie żebym poczyniła zdjęcia chrztu córce przyjaciół.

Z pędu przyjęłam propozycję. Cała szczęśliwa, doceniona.

Wieczorem refleksje mnie naszły. Jakby nie było uroczystości powtórzyć się nie da.

Jak coś nie wyjdzie?

Matko, nie przepadam za przeciskaniem się między obcymi żeby dobre ujęcie uzyskać.

No ale słowo się rzekło.

Mój cudny mąż powiedział, żebym robiła zdjęcia takie jak cały czas robię. Że niczym mam się nie sugerować i działać jak chcę.

Tak zrobiłam.

Zdjęć poczyniłam prawie 300.

Wybrałam 95.

I ....podobały się!!!!!!!!!!!!!!

Kamień z serca, a jak ktoś poprosi o coś  podobnego to zgodzę się bez mrugnięcia okiem :-)

A dzisiejszy wieczór jest zachwycający.

Ciepły, bez robali, komarów i chrabąszczy.

Córka pierwsza wyległa na hamak z książką.

Trochę się wierciła czytając :-))))

Dziękuję Wam za komentarze w poprzednim poście.

Wiem, że mogę to pisać, to fotografować, to  nawet  zaśpiewać :-))))

Więc i różnie to będzie.

Polala