niedziela, 20 marca 2011

KILKA WSPOMNIEŃ I MOŻLIWOŚCI APARATU

Nareszcie wróciłam. Zdrowa i zadowolona. Najeździłam się na nartach na zapas, na cały nienarciarski okres. Wypróbowałam też aparat, testowałam przesłony i czasy otwarcia migawki. Ustawiałam na wszelkie sposoby balans bieli, kombinowałam jak się da i jak się nie da. W samochodzie przez całą drogę nie wypuszczałam aparatu z rąk. Zapraszam na wspomnienia z drogi i z Alp.
Polala













Autor: Unknown o 19:49:00

4 komentarze:

  1. Wojciech20 marca 2011 22:36

    No wreszcie jesteś, już się martwiłem. Długa przerwa była ale się skończyła.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown20 marca 2011 23:13

    Wojciech, jak miło :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. skrzynka21 marca 2011 13:59

    a ja się nie martwiłam, ale troszkę zazdrościłam Ci widoków :) wiadukt i zachód słońca z dachem cudne, no i oczywięcie góry.... a wiesz, że nigdy nie byłam tak późno na nartach! fajnie w górach zima , a na dole wiosna chyba ? pozdrawiam i czekam na więcej

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown21 marca 2011 22:43

    Maja, jest to dziwne wrażenie. Np. na dole pada deszcz i jest buro, wjeżdżasz kolejką i nagle wyłaniają się zaśnieżone stoki i słońce. Wystarczyło przekroczyć granicę chmur. Magia.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)