wtorek, 12 czerwca 2012

3 NIEZWYKŁE WIECZORY

W zeszłym tygodniu przeżyliśmy trzy niesamowite wieczory.
Udokumentowałam fotograficznie jeden z nich(pierwszy), ale to przecież nie umniejsza wielkości dwóch pozostałych :-)

WIECZÓR PIERWSZY
Wreszcie o 20.30, dokładnie tydzień temu przestało padać. Po kilku dniach nieprzerwanego padania.
Nagle zachodzące słońce zaczęło być widoczne, zrobiło się ciepło.
 No to spacer :-)
Ale jaki! Ha!
Ja w kaloszach, córki miłe w adidasach, mąż też.
Spodnie od dresu obowiązkowo. 
W końcu idziemy w pole. Azymut gnojownik i z powrotem.
Nie udało się. 
W połowie drogi do gnojownika uwagę wszystkich zwróciła dróżka. 
Mała. 
Taka zrobiona przez koła traktora (chyba). No to my na dróżkę. 
A ona wiedzie wzdłuż zboża. A zboże mokre jak nie wiem co. 
Pierwszy w te mokradła wleciał pies. Później siostry, a potem poszło gładko.
 Po godzinie łażenia w mokrym zbożu mogę z czystym sumieniem potwierdzić całkowite jego osuszenie przez naszą czwórkę + pies.
Nasiąknięte portki dresowe młodszej siostry wdzięcznie opadały przy każdym kroku. 
Starsza chlupotała wodą w adidasach, mąż też. 
A ja nie. Bo miałam kalosze :-)
Na koniec dzieci zjechały sobie na tyłkach z wielkiej góry piachu, co obciążyło portki i doglajdziło adidasy na amen.
 Dzieci do naga rozebrały się na ganku, po czym delikatnie zapytały czy ta kąpiel to naprawdę musi być?
Dla odmiany pies kąpać się nie musiał, bo był mokry dokumentnie. jak po dobrej godzinnej kąpieli w jeziorze :-)
Cudnie było i właśnie ten wieczór na zdjęciach Wam pokazuję :-))))

WIECZÓR DRUGI
Bardzo nam się spodobało to wieczorne wychodzenie z domu.
 Po za tym środa tydzień temu, przed Bożym Ciałem, czyli szkoły nie ma, można chyba iść później spać? 
Można. Czemu nie?
No to małe spontaniczne ognisko, podczas którego zrodził się pomysł na kolejny wieczór.
Bierzemy psa, dzieci, które biorą rowery, my pieszo i heja do PSS-ów. 
Oj wiem, że co tam takie wyjście.
Ale nie dosyć, że z domu wyszliśmy przed 22-gą, to jeszcze byliśmy ostatnimi klientami. 
Za nami zamykano już drzwi na klucz. To już coś! 
Czyli po 22-giej usiedliśmy sobie przed sklepem, zajadając lody i cukierki. 
Pies dostał kiełbachę, którą specjalnie dla niego kupiliśmy.
Późno sobie wróciliśmy do domu. 
Tym razem nie trzeba było się kąpać, ale myć koniecznie zęby? O jeny. Po co? :-))))

WIECZÓR TRZECI
Późny, ciemny, cichy, ciepły.
My na tarasie.
Świeczki na stole, lampki na tarasie. 
W domu ciemno. 
Przytelepały się siostry do nas na tarasik.
Chwilkę pogadały. Później się rozgadały. 
A później milczały i słuchały owinięte  w koce z wypiekami na polikach "Mity greckie" Kazdepke.
Genialnie napisane. 
Idealne na taki wieczór. I wiecie co? 
Tym razem nas naciągnęły i przed spaniem do łazienki weszły tylko na siusiu :-)
Zresztą było około 24-tej. Co za rodzic każe się dziecku myć o tej godzinie?! 
My nie :-) Ludzcy jesteśmy :-)
Wszyscy wspominamy sobie te wieczory trzy. 
Wiele się czynników na nie złożyło. 
Do powtórzenia.
Polala

Cienie na ścianie domu.

Mały rzut kapeluszem.




Czy każdy zauważył małą łapkę?










Strachy na wróble :-)))



Starsza siostra.

Młodsza siostra.









Po spacerze.
Doprałam po nocnym namoczeniu i wybielaniu :-)



Mokro było wszędzie.

26 komentarzy:

  1. Cudna wyprawa! Wspaniałe zachody, super światło, cudne zboże i fantastyczne zdjęcia pod światło. No i oczywiście rewelacyjne, prawdziwe strachy na wróble!!!Hi hi! Super reportaż.

    OdpowiedzUsuń
  2. piękne kadry, nie do zapomnienia, do powtórzenia :)

    OdpowiedzUsuń
  3. takie wypady są najfajniejsze! jak jest się umorusanym, mokrym, zmęczonym ale zadowolonym, że coś sie wydarzyło! ;D
    niech żyje spontaniczność! ;D

    OdpowiedzUsuń
  4. lubie te Twoje opowiesci i lubie takie wieczorne spacery :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fajnie. Bardzo się cieszę :-)

      Usuń
    2. a dlaczego jeszcze mnie nie polubilas? sie pytam grzecznie:D

      Usuń
    3. Grzecznie odpowiadam:
      z racji zawodu nie mogę podać nazwiska, a jak zaczynam kogoś obserwować to zamiast Polala wyskakują moje pełne dane.
      Pojęcia nie mam jak to zmienić. Myślisz, że nie mam ochoty obserwować Cię i lubić? DOCH! :-)

      Usuń
    4. Meine Sonne z ukrycia obserwuj:)
      Süße Küsse dla Was:*

      Usuń
  5. takie wyprawy to kwintesencja dziecnstwa. Dobrze Wam Starzy , że trafiły się Wam Dzieci :))))

    OdpowiedzUsuń
  6. Umieram ze zmęczenia , ale musiałam dom Ciebie zajrzeć;)
    Ogromnie Ci Gratuluję z wiadomej okazji! Jak dla mnie jesteś wielka!
    Mam nadzieję ,że zapału i wytrwałości starczy Ci do pokonywania kolejnych kilometrów.

    Wieczory poza domem to dla mnie najlepszy moment w ciągu dnia...no może poza tym, kiedy wtulam się w poduszkę (dziś wyjątkowo jestem tak mało wymagająca i marzę tylko o jednym).
    Spokojnej nocy...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gratulacje przyjęte. Jeszcze żyję półmaratonem. Wspaniale było :-)

      Usuń
  7. Zdjecia sa BOSKIE !!!!A te wypady to wspaniala rzecz!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo wspaniała. Ale ni kombinuję i nie obmyślam kolejnych. Niech się samo stanie :-)

      Usuń
  8. Ależ piękna relacja ze spacerku! I siostry konturowo i jako strachy i te kapelusze... Wszystko mi się podoba:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No to super.
      Kapelusze są hitem noszonym na okrągło :-)

      Usuń
  9. Pięknie spędzacie razem czas :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ale Wam zazdroszczę tej radochy

    piękny jest świat :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Deszcz od tygodnia, temperatura średnio dobra, a u Was doskonale!!!
    Dobre nastawienie najważniejsze:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety już się zmieniło.
      Znowu pada.
      Czyżby to była zapowiedź kolejnych fajnych wieczorów? :-)

      Usuń