BY THE WAY: kwietnia 08

Dwa tygodnie temu, patrząc od dłuższego już czasu i brzdąkając na mojej starej, psującej się i wybrakowanej strunowo gitarze młodsza siostra obwieściła, że chce się uczyć gry na powyższym.

Zapisana na lekcje wróciła wniebowzięta.

W jej ślady poszła ( a właściwie poleciała na skrzydłach) starsza siostra, którą zapewniliśmy, że gitara nie będzie kolidować z ukochaną panią od angielskiego i jej lekcjami.

Patrząc na trenujące w domu na tym wybrakowanym zabytku dzieci, serce mi się kroiło i... siostry w Wielką Niedzielę znalazły w ogrodzie gitarę.

Dzielą się dzielnie, ćwiczą na zmianę.

Przepytują się z gam, progów, strun i co tam jeszcze występuje.

Jest fajnie, chociaż na razie mało melodyjnie :-)

A ja też coś znalazłam pod krzaczkiem :-)

A Wy?

Polala

Od 2012-04-12 GITARA

Wielkanoc za nami.

Przygotowania wyjątkowo spokojne.

Mamy nas wyręczyły i nakarmiły :-)

Ja najmilej wspominam Wielką Sobotę, farbowanie jaj i szykowanie Święconki.

Od początku.

Rano. Tradycyjnie 5 szklanek, bo 5 barwników, 16 jajek, butelka octu i czajnik gorącej wody.

Młodsza siostra ostrzega, że w tym roku farbuje jajka na "sraczkowato".

- Taki kolor nie występuje w tych barwnikach, mówię w swej naiwności

- co Ty, mama, zmiesza się kilka kolorów i wyjdzie "sraczkowaty".

Na gadaniu się skończyło (uffff, bo jak rodzinie przy śniadaniu obwieścić, że mamy taki właśnie kolor na jajkach :-))))))))))))))

Jaja wyszły wielobarwne, z pawim oczkiem.

Ładne.

I po południu (też tradycyjnie) święcenie pokarmów.

I tu bardzo wyraźnie młodsza siostra zaczęła dopominać się do koszyczka rzeczy, których nigdy nie braliśmy.

Czyżby wpływ Katolickiej Szkoły, do której uczęszcza?

Nie wiem, ale po spakowaniu wszystkiego poszliśmy do kościoła z TRZEMA!!!! koszykami.

Był ser jako pojednanie człowieka i zwierzęcia, słoik!!! wody ( którą potem wszyscy musieli wypić podając sobie słoik z rąk do rąk), wszystkie 16 jajek, rzeżuchy nie wcisnęły :-).

Ser zafarbował się od jajek. Wyglądał jak zepsuty.

Zmieścił się mazurek w postaci baranka, ale już bez głowy, bo została zjedzona.

Zabrały solniczkę i pieprzniczkę (wiem normalne, ale u nas są duże bo są to młynki do soli i pieprzu),

cały słoik chrzanu, chleb który upiekłam na święta (nie jest to mały bocheneczek), małe chlebki też rzecz jasna.

Po drodze młodszej siostrze wypadł baranek z koszyczka.

W kościele złamała chorągiewkę, a starsza siostra zgubiła pisankę.

Potem dorwały księdza i złożyły mu życzenia:

-Proszę księdza, proszę księdza!!!!! Spokoju świętego i Wesołego Zmartwychwstania Pańskiego.

Księdza wbiło w podłogę, a że jest fajny i wyluzowany i nosi długie włosy (i to się chyba siostrom podoba najbardziej) wyściskał je z obietnicą, że takich życzeń nigdy nie zapomni.

Później było już tylko fajniej.

Było szukanie jajek w ogrodzie.

Był prezent. Jeden, duży, konkretny.

O tym jutro.

A jak Wasze Święta?

Polala